Pytania o relacje damsko-męskie pojawiają się często w kolorowej prasie, na plotkarskich portalach, ale także stanowią temat rozmów wśród grupek znajomych. Jedni twierdzą, że kobiety mogą bez problemu przyjaźnić się z facetami, inni głoszą tezę wręcz odwrotną.
Jak jest w rzeczywistości?
Dawno, dawno temu…
Przez większość historii ludzkości obie płcie żyły zasadniczo w światach homo socjalnych. Dopóki nie pojawiał się związek małżeński, faceci spotykali się towarzysko tylko z facetami, a panienki i panny wyłącznie z koleżankami.
Nawet po ślubie mężczyźni i kobiety w przeważającej części nadal prowadzili odrębne życie poza domem. Jakiekolwiek koleżeńskie czy przyjacielskie relacje między dziewczynami i chłopakami oraz między dorosłymi kobietami i mężczyznami były źle postrzegane przez społeczeństwo.
Dopiero pod koniec XIX i na początku XX wieku znajomości międzypłciowe stały się codziennością. Młode damy zaczęły w końcu studiować i pracować. Obie płcie musiały nauczyć się, jak nawiązywać między sobą relacje, które nie były ani, romantyczne ani seksualne. Sto lat później wciąż próbujemy to wspólnie rozgryźć.
Co mówią badania?
W jednym z badań naukowcy z Uniwersytetu w Wisconsin zaprosili do laboratorium 88 par przyjaciół obojga płci. Pary te miały obiecywać sobie nawzajem, że nie będą dyskutować o badaniach po opuszczeniu laboratorium. Następnie rozdzielono je i zadano serię pytań w celu zmierzenia ich romantycznych uczuć do przyjaciela płci przeciwnej.
Badacze odkryli, że podczas gdy kobiety na ogół nie czuły nic więcej do swoich męskich przyjaciół i postrzegali swoją relację z nimi jako ściśle platoniczną, mężczyźni zazwyczaj mieli romantyczne uczucia do swoich przyjaciółek. Mylnie wierzyli również, że ich uczucia były odwzajemnione.
Tak więc badanie sugeruje, że kobiety generalnie uważają, że faceci i dziewczęta mogą „być tylko przyjaciółmi i kolegami, podczas gdy mężczyźni potajemnie mają nadzieję, że z ich relacji z przyjaciółkami może wyniknąć „coś więcej”.