Zabawa kojarzy się przede wszystkim z dziećmi, ale odgrywa swoją rolę także w życiu dorosłego człowieka. W końcu „bawić się” nie oznacza tylko siedzieć na dywanie wśród klocków i lalek czy grać w chowanego. Z psychologicznego punktu widzenia zabawa ma swoje poważne uzasadnienie na każdym etapie życia człowieka – sprawdźmy, jakie.
Rola zabawy w rozwoju człowieka
Gdy mówimy o zabawie w kontekście dziecka, zwracamy uwagę głównie na jej funkcję w rozwoju. Istotnie, nie chodzi tylko o zabicie czasu, ale o to, że bawiąc, uczymy się i zdobywamy cenne umiejętności, które będą nam potrzebne przez całe życie.
Dzieci nie muszą koniecznie sięgać po zabawy intelektualne i zagadki logiczne. Dzięki bawieniu się rozwijają choćby swoje kompetencje społeczne, a także zaspokajają bardzo istotną potrzebę poczucia przynależności do grupy. Dodatkowo rozwijają swoją wyobraźnię, motorykę, słownictwo, kreatywność i wiele więcej.
Zabawa jest także dla dzieci kluczem do poznawania i interpretowania dorosłego świata. Za jej pośrednictwem naśladują dorosłych, czego klasycznym przykładem są zabawy w dom czy sklep, i uczą jeszcze więcej.
Zabawa w życiu dorosłym
Czym natomiast jest zabawa w życiu dorosłym? Wbrew pozorom nie chodzi tylko o imprezowanie do rana. Człowiekowi bawienie się jest potrzebne i odgrywa ważną rolę w jego psychologii.
Podobnie jak u dzieci, dorośli w ten sposób zaspokajają potrzebę przynależności do grupy i poprawiają swoje kompetencje społeczne. Dodatkowo, zabawa pozwala się zrelaksować, odstresować i w konsekwencji efektywniej działać na co dzień.
Według pozytywnej psychologii, obok spełnienia w miłości i pracy, to właśnie zabawa pozwala osiągnąć szczęście. Dlatego powinniśmy poświęcać na nią chociaż trochę czasu. Możemy bawić się w towarzystwie innych ludzi, ale też zwyczajnie zrobić coś dla samej przyjemności. Nic nie szkodzi na przeszkodzie, by zainspirować się wspomnieniami z dzieciństwa i usiąść na dywanie z zestawem klocków LEGO!
Jak się bawią dorośli?
W świetle psychologii warto jeszcze wspomnieć o jednym aspekcie zabawy u dorosłych. Otóż różne osoby mogą realizować potrzebę bawienia się na różne sposoby.
Psycholodzy zauważyli, że można wyodrębnić w szczególności trzy typy. Pierwszy z nich to zabawa wynikająca z interakcji z innymi osobami (np. wspólne wygłupianie się). Drugi to zabawa intelektualna, do której mają skłonność osoby potrafiące przekształcić nudną codzienność w coś zabawnego i interesującego. Trzeci typ to tzw. kapryśna skłonność do zabawy, czyli humor polegający na nietypowych, zabawnych skojarzeniach i spostrzeżeniach.
Jak widać, zabawa nie oznacza u dorosłych wyłącznie grania czy jakiejś konkretnej aktywności. To również samo poczucie humoru i skłonność do szukania zabawnych aspektów w codziennym życiu.