Wychowywanie się w dysfunkcyjnej rodzinie to zawsze duży problem dla dziecka. Szczególnie trudne jest dorastanie w domu, w którym alkohol, kłótnie, a nierzadko także przemoc, były na porządku dziennym. Takie dzieci wykształcają pewne mechanizmy obronne, które pozwalają im przetrwać w tej ciężkiej sytuacji. Część z nich pozostaje z nimi już do końca życia.
DDA, czyli dorosłe dziecko alkoholika, to osoba cechująca się pewnym zestawem objawów i mechanizmów, które powstały jeszcze w dzieciństwie.
Cechy DDA – dlaczego dzieciom alkoholików jest trudniej w życiu?
Trudno wyodrębnić zamknięty zbiór cech charakterystycznych dla DDA. Mechanizmy obronne wykształcone w latach dziecięcych są różne. Jedni potrafią w jakimś stopniu wyizolować się od problemów i cechuje ich duża elastyczność. W dorosłym życiu mają dzięki temu mniej problemów.
Niestety większa jest grupa tych osób, które są podatne na atmosferę w domu. Stają się wycofane, mają niskie poczucie własnej wartości, są podatne na krytykę i manipulację.
Dzieci z dysfunkcyjnych rodzin mają również często problem z nawiązywaniem i utrzymywaniem bliskich relacji z innymi, a także związków.
DDA boją się odrzucenia, przez co nierzadko są spolegliwi i zależy im na tym, by zadowolić innych i zdobyć ich uznanie. Przez to często dają się wykorzystywać i sobą manipulować.
DDA – lęk, poczucie winy, samotność
Uświadomienie sobie, że jest się DDA, to podstawa do tego, by przejąć stery nad swoim życiem. W tym przypadku pomocna będzie terapia, która pomoże uporać się z demonami przeszłości i uwierzyć w siebie.
Jest to jednak trudne zadanie. DDA często nawet na terapii niechętnie o sobie opowiadają, stronią od innych i próbują stać się „niewidzialni”. Jednocześnie zwykle mają również silnie rozwinięty mechanizm kontroli innych – ma to służyć zapewnieniu sobie poczucia bezpieczeństwa i możliwości przewidzenia wydarzeń.