„Nie pasujemy do siebie”
Drogi Były Mężu. Na początku nie mogłam zrozumieć, że mnie zostawiłeś. Powiedziałeś, że to nie ma sensu. Że nie pasujemy do siebie. Że już Cię nie pociągam. Że nie chcesz ze mną żyć.
Bolało, ale wszyscy dookoła mówili: „Lepiej teraz niż później, przecież nie macie dzieci, jesteś młoda, ułożysz sobie życie, nie był ciebie wart!”. Wierzyłam w to wszystko, a co innego miałam zrobić?
Oczywiście moje poczucie wartości zostało zachwiane, ale miałam wiele bliskich mi osób wokół. To mi pomogło. Nie pomogło mi jednak pozbyć się ciągłego poczucia tęsknoty.
Czułam Twój zapach…
Wyprowadziłeś się. A ja wszędzie widziałam Ciebie. Czułam Twój zapach. Widziałam wspólne chwile. To jak się wygłupialiśmy, jak się kochaliśmy, jak robiliśmy razem pizzę, jak zrobiłeś mi najlepszą sałatkę na świecie, jak płakałam Ci w ramię po aferze w pracy, jak pakowałam prezenty pod choinkę dla członków naszych rodzin.
Psycholog mówił, że to minie. Że to kwestia tego, że mieszkam w tym samym mieszkaniu co z Tobą. Z czasem jednak zrozumiałam, że to nie chodzi tylko o to. Ja po prostu nadal Cię kochałam.
Czas leczy rany?
Wiedziałam, że to normalne. Że musi minąć czas. Sama tak wszystkim radziłam: „Czas leczy rany”. Tak, tak, każdy to wie. Ale nie każdy wie, że ten czas nierzadko rozciąga się w nieskończoność. Ale czekałam cierpliwie. Byłam pewna, że to przejdzie, tak wszyscy mówili. Może rozwód pomoże. To będzie takie zamknięcie przeszłości. Definitywne.
Przed rozprawą zamieniłeś ze mną dwa słowa. Zmieniłeś się, ale mimo to nadal widziałam Ciebie z czasów naszego bycia razem. Dostaliśmy rozwód na pierwszej rozprawie. No tak, nie mieliśmy dzieci. Specjalnie mnie to nie ruszyło.
Od dawna wiedziałam, że do mnie nie wrócisz. Czekałam na ten rozwód, bo łudziłam się, że będę mniej tęsknić. Dziś nadal wzdycham do Ciebie. Nie miłością nastoletnią, ale miłosnym wspomnieniem, poczuciem straty, uczuciem, którego już nie odzyskam.
A Ty myślisz czasem o mnie?
Zobacz także: 8 słów, które mogą zniszczyć Wasz związek