Obojętność to cichy zabójca związku. Z zewnątrz mamy wrażenie, że gdy para się nie kłóci, w relacji panuje harmonia, a partnerzy świetnie się ze sobą dogadują. W rzeczywistości jednak mogą być już na etapie, kiedy nie chce im się pracować nad sobą. Czym dokładnie jest obojętność w związku, skąd się bierze i co można z nią zrobić?
Czym jest obojętność w związku?
Często wydaje nam się, że najgorsze w związku są kłótnie. Jednak wbrew pozorom są one ważnym komunikatem, który mówi, że partnerom wciąż zależy na relacji. Ścierają się, bo widzą jeszcze sens tego starcia, związek budzi w nich silne emocje. Gdy to ucicha, może się okazać, że partnerzy na siebie zobojętnieli, a wówczas związek czeka powolna śmierć.
Obojętność w związku to zatem nic innego jak brak zaangażowania i zainteresowania. Każde z partnerów zaczyna żyć swoim życiem, a dzieli tylko wspólny dach nad głową. Ma własne plany i cele, o których nie rozmawia z drugą połówką. W takich okolicznościach łatwo może dojść do romansu, bowiem próbujemy uzupełnić deficyt bliskości poza związkiem.
Przyczyny obojętności między partnerami
Obojętność to zazwyczaj wynik długo narastającego kryzysu. To przejaw poddania się partnerów, którzy widzą, że nie dojdą do porozumienia, ale zamiast od razu się rozstać, wolą stopniowo zacząć się wycofywać. Niekiedy podtrzymują iluzję związku ze względu na dzieci.
Przyczyną obojętności może być też duża niezależność. Choć jest ona istotna, w pewnym momencie może doprowadzić do tego, że za bardzo się od siebie oddalamy i przestajemy wzajemnie sobą interesować.
Innym destrukcyjnym czynnikiem jest podupadająca komunikacja. Gdy partnerzy przestają ze sobą rozmawiać i wydaje im się, że związek działa jak perpetuum mobile, zapominają, że zawsze, na każdym etapie wymaga on pielęgnacji, a rozmowa jest tego podstawą.
Obojętny partner – co dalej?
Niestety wiele związków kończy swój żywot właśnie na skutek rosnącej obojętności. Nie znaczy to jednak, że tak musi być albo powinno być. Wszystko zależy od tego, czy partnerzy zdecydują na zmianę tego stanu. Już sama taka decyzja jest przejawem większego zaangażowania i przełamuje stagnację.
W takiej sytuacji wiele par może z powodzeniem skorzystać ze wspólnej terapii. W tym przypadku może okazać się ona najlepszym rozwiązaniem. Alternatywą jest samodzielna, systematyczna praca, oparta na intuicji, ale też specjalistycznych psychologicznych poradnikach.
Partnerzy, którzy stali się sobie obojętni, powinni zacząć od rozmowy i częstszego spędzania ze sobą czasu, by na nowo się poznać i poczuć wzajemne zainteresowanie. Obojętność może stać się impulsem do odrodzenia miłości, jeśli w porę ją dostrzeżemy.